రుధిర సౌధం 12

                                 రుధిర సౌధం 

                                                                                             (27 తేది తరువాయి భాగం )



వెంగమ్మ భోజనాలు పూర్తయాక డైనింగ్ టేబుల్ పైన ఉన్న పాత్ర లన్నింటిని సర్దటం లో నిమగ్నమయింది . భోజనం ముగించుకుని మెడ మీది గదికి వెళ్ళబోతున్న  రచన ని చూసి భూపతి .. అమ్మాయ్ .. అని పిలిచాడు .
మొదటి మెట్టు మీదున్న కాలిని వెనక్కి తీసి ,వెనక్కి తిరిగి భూపతి వంక చూసింది రచన .

ఏమైంది ? ఈరోజు నీ పని ఎంత వరకు వచ్చింది ? అని అడిగాడు అడిగాడు భూపతి .

అవుతుంది .. నేను మీ ఇంట్లో ఉండటం మీకేమైనా ఇబ్బందా ? అతని కళ్ళలోకి  సూటిగా చూస్తూ ప్రశ్నించింది ఆమె .
చిన్నగా నవ్వి ... చిన్నతనం .. అని ఆమె వంక చూసి .. నువ్వే కాదు ఈ ఊరంతా వచ్చి నా ఇంట్లో తిన్నా నాకేం ఇబ్బంది లేదు .. కానీ  నేనడుగుతున్నది నీ పని గురించి .. ఈ వూరి కష్టములు తెలుసుకోవటానికి రోజులు అక్కర్లేదు .ఒక రోజు చాలు .. కదూ ... అన్నాడు భూపతి .

నిజమే .. కష్టాలు తెలుసుకోవటానికి ఒక రోజు చాలు .. కానీ ఆ కష్టాలు వెనుక ఉన్న కారణాలు తెలుసుకోవటానికి సమయం కావాలి .. నేనిప్పుడు ఆ పని లోనే ఉన్నాను .. ధ్రుడం గా అన్నదామె .

అతని కెక్కడో చివుక్కుమంది .. ముఖం కంద గడ్డ లా మారింది .

నేనిక వెళ్లి పడుకోనా .. ఉదయాన్నే మళ్లి ఊర్లోకి వెళ్ళాలి అంది రచన ..
చిన్నగా తల పంకించాడు భూపతి .
మెట్లెక్కి పైకి వచ్చి తన గది తలుపు వేసుకొని బోల్ట్ పెట్టింది ..
మళ్లి మహల్ కి వెళ్ళాలి ..సొ కాసేపు నిద్ర పోవాలి .. అనుకుంటూనే .. ముందు తాళం చెవి ...   సూట్ కేసు తెరచి అందులో బట్టల అడుగున ఉన్న ఒక పాత పుస్తకాన్ని తీసింది .

సూట్ కేసు యథాస్థానం లో పెట్టేసి ఆ పుస్తకం తో పాటు సోఫా లో కూర్చుని పుస్తకం ఓపెన్ చేసి చదవటం మొదలుపెట్టింది ..

పేజీలు  ఒకటొకటి మారుతున్నాయి .. కాని ఓ పేజి వద్ద ఆమె భ్రుకుటి ముడిపడింది .

ఆమె పెదవులు పదేపదే ఆ వాక్యాలను చదువుతున్నాయి ..

ఓ క్షణం అప్రయత్నం గా ఆమె పెదవుల పై నవ్వు విరిసింది ..

"ఉదయం లేచాక రాజు గారితో చెప్పాలి నా సూట్ కేసు కీ దొరికిందని .."అనుకోని హాయిగా నవ్వుకుంది రచన

సోఫా మీద నించి లేచి అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ తూర్పున ఉన్న కిటికీ ని చేరుకుంది రచన ..

 "ఈ రాత్రి హాయిగా నిద్రపోతాను .. ఉదయాన్నే నీదగ్గరకి వస్తాను .. పగ తో రగిలిపోక హాయిగా నిద్రపో .. ""' అని వెనక్కి వచ్చి బెడ్ మీద వాలింది .. తను వేసుకున్న లాంగ్ హాండ్స్ నైటీ ...  గాయం ని కనబడనివ్వట్లేదు ..  చురుక్కు మంటూ .. చిన్న నెప్పి ఉండనే ఉంది ..
ఏదో ఆలోచిస్తూనే మెల్లిగా నిద్రలోకి జారుకుంది రచన

                                                        *************************
పూజ కి అన్నీ సిద్ధం  ఉన్నాయి స్వామీజీ  .. ఇంకా గిరిజ గారు రావటం ఆలస్యం .. పూజ  మొదలు పెట్టొచ్చు .. అన్నాడు  గోపాలస్వామి ..
 ... చిన్నగా  పంకించి .. పవిత్ర నదీ జలాలు .. తెప్పించి ఉంచాము కదా ..  కూడా పూజా స్థలం లో సిద్ధం చేయండి . గిరిజమ్మ ఒక బంగారు కుంభాన్ని తెస్తుంది .. ఎంతో జాగ్రత్త గా దానిని కాపాడాలి .. అది బంగారు లోహం తో తయారు చేయబడినందుకు కాదు .. నేను జాగ్రత్త అని చెప్పేది .. అది ఆమె బిడ్డ ఆయుష్షు .. అన్నారు స్వామీజీ
అలాగే స్వామీ .. అదిగో గిరిజ గారు వచ్చేసారు ఆన్నాడు గోపాలస్వామి .
గిరిజ వచ్చి స్వామీజీ కి నమస్కరించింది .
అమ్మా .. పూజ మొదలుపెడతాము .. నువ్వూ పూజా స్థలానికి నడువు .. అని ముందుకు నడిచారు స్వామీజీ .
ఓ క్షణం గిరిజ మనసులో వర్ధనరావు మెదిలాడు..
"ఏమండీ .. ఏ త్యాగమయితే మీ బిడ్డ కోసం మీరు చేసారో అదే ఇపుడు నేనూ చేయాల్సిన అవసరం  వచ్చింది  ..
పైనుండి నన్ను ఆశీర్వదించండి . మీ బిడ్డని అనుక్షణం కాపాడుతూ ఉండండి ..  "అని మనసులోనే వర్ధన రావు ని ప్రార్థించి పూజస్తలి వైపు కదిలింది

                                                                                                                            (ఇంకా ఉంది )